W praktycznie każdym przedsiębiorstwie, finansowanie możemy podzielić na zewnętrzne i wewnętrzne. Finansowanie własne, to przede wszystkim kapitał własny, zakładowy, powiększony o ewentualne zyski netto i wkłady wspólników, w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Kapitał zewnętrzny, nazywany również obcym, cechuje się tym, że jest oddany do dyspozycji wspólników tylko na czas określony, zaś po umówionym terminie powinien zostać zwrócony odpowiedniemu podmiotowi gospodarczemu, lub osobie fizycznej. Zazwyczaj korzystnie z kapitału obcego wiąże się z dodatkowym kosztem, czyli z zapłatą odsetek. Podmioty, które przekazały i udostępniły pewne środki pieniężne danemu przedsiębiorstwu, rzadko mają wpływ na przeznaczenie tych pieniędzy. Kapitał obcy do momentu zwrotu stanowi zobowiązania przedsiębiorstwa. Kapitałem obcym w takim razie mogą być wszelkiego rodzaju kredyty bankowe, zobowiązania w stosunku do dostawców materiałów i usług potrzebnych przedsiębiorcy na kontynuację prowadzonej działalności. Kapitałem obcym można również nazwać zobowiązania względem budżetu państwa, wynikająca z obowiązkowych świadczeń publicznoprawnych. Kapitał obcy w każdym przedsiębiorstwie można podzielić na krótkoterminowy i długoterminowy. Krótkoterminowe zobowiązania, to te, w których okres spłaty nie przekracza dwunastu miesięcy, długoterminowe, to te, powyżej jednego roku, od tak zwanego dnia bilansowego.
Finansowanie zewnętrzne przedsiębiorstwa
