Bezrobocie jest zjawiskiem typowo ekonomicznym. Pojawia się wówczas, gdy osoby chętne i zdolne do pracy mimo usilnych wysiłków nie mogą jej znaleźć. Nie chodzi tutaj o znalezienie pracy w zawodzie czy poza nim. Chodzi o znalezienie pracy w ogóle. Według definicji Urzędów Pracy osoba bezrobotna musi mieć ukończone 18 lat, a być młodsza niż 60 lat w przypadku kobiet, 65 lat w przypadku mężczyzn. W momencie zgłaszania się i rejestracji jako bezrobotny w Urzędzie Pracy bezrobotny nie może się uczyć ani uczestniczyć w kursach doszkalające. No i oczywiście osoba ze statusem bezrobotnego musi być zameldowana w Polsce. Do zmierzenia poziomu bezrobocia używa się stopy bezrobocia liczonej jako iloraz bezrobotnych do liczby aktywnych zawodowo. Wpływ na liczbę bezrobotnych maja na przykład osoby znajdujące się w trakcie zmiany zakładu pracy. Jest to etap przejściowy, a jednak ma wpływ na statystyki liczone przez Urzędy Pracy. Na stopę bezrobocia maja wpływ zmiany systemu rynkowego, albo nawet prywatyzacja. Najciężej jest znaleźć prace osobom młodym bez doświadczenia zawodowego, świeżo po szkole lub po studiach, a także osobom po pięćdziesiątym roku życia. Na poziom bezrobocia pośrednio ma również wpływ rozwój technologii, automatyka i komputeryzacja. W Polsce bezrobocie ma charakter regionalny. Największe jest w rejonach o słabym rozwoju gospodarczy, a najmniejsze na Śląsku i Mazowszu o wysokim stopniu urbanizacji.
Ekonomia a bezrobocie
