Inwentaryzacja to składowa rachunkowości polegająca na okresowym ustaleniu w sposób udokumentowany faktycznego stanu aktywów i pasywów na konkretny dzień. Jeżeli stany te można wyrazić wartościowo i ilościowo, to inwentaryzacja ma za zadanie te stany ustalić. Zależnie od okoliczności i rodzajów aktywów, inwentaryzacja może nastąpić poprzez drogę spisu, uzgodnień sald lub weryfikacji. Wyróżnia się dwa cele inwentaryzacji. Pierwszym jest ustalany drogą spisu z natury rzeczywisty stan składników majątkowych, jeżeli nie wynika z bieżąco prowadzonej ewidencji. Wtedy to inwentaryzacja dostarcza danych, których nie ma w księgach rachunkowych. W skład tego celu wchodzi także inwentaryzacja znajdujących się w jednostce składników majątkowych nieujętych w księgach rachunkowych. Druga możliwość to ustalenie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu składników majątkowych i pasywów. Ma to na celu porównanie go ze stanem wynikającym z ksiąg rachunkowych. Dzięki temu dane księgowe zostaną urealnione, a różnice zostaną wyjaśnione i rozliczone. Wyróżnia się następujące sposoby inwentaryzacji: spis z natury, uzgodnienie, weryfikacja sald składników aktywów i pasywów. Spisowi z natury podlegają aktywa w postaci rzeczowych składników majątku ( np. większość środków trwałych, inwestycji w nieruchomości, środki trwałe w budowie tj. maszyny i urządzenia oraz zapasy), a także znajdujące się w jednostce środki pieniężne, czeki, weksle, papiery wartościowe. Drugim sposobem inwentaryzacji jest uzgodnienie rozrachunków (należności, zobowiązań) z kontrahentami tj. bankami, dostawcami, odbiorcami. Trzecim sposobem inwentaryzacji stanowi weryfikacja sald składników aktywów i pasywów, których inwentaryzacja nie następuje żądnym z powyższych sposobów.
Inwentaryzacja w biurze księgowym
styczeń 13th, 2013 
admin
[Głosów:0 Średnia:0/5]
Posted in księgowość 
