„Kreatywna księgowość” jest terminem powstałym po wykryciu skandali finansowych w USA w 2002 r. Nazwę tę stosowano dla przypadków ukrywania strat i przedstawiania w korzystnym świetle wyników przedsiębiorstwa. Miało to na celu przyciągnięcie potencjalnych inwestorów. Po jakimś czasie pojęcie to rozszerzyło się na wszystkie przypadki księgowania operacji finansowych przedsiębiorstwa niezgodne z zasadami księgowania, czy też ze stanem faktycznym. Najpowszechniejszymi powodami, dla których firmy stosują „kreatywną księgowość” są: chęć zmniejszenia obciążeń podatkowych, chęć ukrycia nielegalnego przepływu pieniędzy, czy też inne nielegalne działania. Najczęstszym przykładem „kreatywnej księgowości” jest zawyżanie wyceny posiadanych zasobów. Obecnie dzięki zmianie międzynarodowych oraz krajowych zasad rachunkowości, największe przedsiębiorstwa i banki na całym świecie mogą legalnie ukrywać w swoich sprawozdaniach finansowych straty i ujawniać je na raty. W Polsce również zezwala na to rozporządzanie z dnia 24 grudnia 2008 roku pozwalające na tzw. windows-dressing, czyli dotyczące zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu przedstawiania instrumentów finansowych. Dzięki „kreatywnej księgowości” firmy mogą prezentować inwestorom w bilansach finansowych inny obraz rzeczywistości niż ten, który jest faktycznie. Prawdziwa wycena mogłaby zagrozić takiej instytucji nawet bankructwem.
Czym jest „kreatywna księgowość”?


[Głosów:0 Średnia:0/5]